مدرسه خانه دوم ماست! این جمله ایست که از کودکی به ما آموخته شده است و هیچ گاه از یاد نبرده ایم. اما همانطور که محیط خانه و خانواده باید دارای یک سری ویژگی ها باشد تا تربیت فرزندان و روابط بین اعضاء خانواده به بهترین شکل ممکن باشد، محیط مدرسه نیز باید دارای این چنین ویژگی هایی باشد. انتخاب مدرسه خوب ، همیشه یکی از دغدغه های با اهمیت والدین در زمینه تربیت فرزندانشان می باشد. مدرسه خوب ، ویژگی های بسیاری دارد که این خصوصیات هم مادی می باشند و غیر مادی. در ادامه به معرفی تعدادی از این ویژگی ها خواهیم پرداخت و امیدواریم شما را در امر انتخاب مدرسه موفق تر و بهتر برای فرزندانتان یاری نماید.


عصری که ما در آن زندگی می کنیم به کلی متفاوت از زمان های گذشته است پدیده های جدید متنوع و به هم پیچیده آن چنان فراوان و نو به نو شده اند که دانایی ها، توانایی ها و امکانات را اجتناب ناپذیر می کند.

 

البته این دانستنی ها و مهارت ها باید قادر باشند امنیت روانی و احساس زیبایی دوستی را در مواجهه با مشکلات زندگی تضمین کند. در روند استفاده از امکانات در راه مقابله منطقی و فراگیر مسایل دنیای جدید به خصوص نگرش های جوانان باید از اصول بهداشت روانی استفاده نمود، چرا که نوجوانان ما نیازمند فضای شاد برای شاداب زیستن هستند.

 

در شرایطی که اکثر منازل در مناطق شهری تبدیل به آپارتمان های کوچک و تاریک و به دور از فضاهای بازی و حرکتی برای کودکان است حداقل کاری که می توان در تأمین بهداشت جسمی و روحی آنان داشته باشیم ایجاد فضای مفرح و شادی بخش در مدرسه است چرا که دانش آموزان چندین ساعت از روز را در مدرسه می گذرانند و اگر فضاسازی مناسبی در مدارس انجام شود مسلماً به شاد زیستن فرزندان خود کمک بسیار مهمی خواهیم کرد.


دلم برای پاکی دفتر نقاشی و گم شدن در آن خورشید همیشه خندان، آسمان همیشه آبی، زمین همیشه سبز، و کوه های همیشه قهوه ای  ای دبستانی ترین احساس من

دلم برای خط کشی کنار دفتر مشق با خودکار مشکی و قرمز، برای پاک‌کن های جوهری و تراش های فلزی، برای گونیا و نقاله و پرگار و جامدادی  ای دبستانی ترین احساس من

دلم برای تخته پاک‌کن و گچ های رنگی کنار تخته   ای دبستانی ترین احساس من

برای اولین زنگ مدرسه، برای واکسن اول دبستان ای دبستانی ترین احساس من

برای سر صف ایستادن ها  ای دبستانی ترین احساس من

برای قرآن های اول صبح و خواندن سرود ایران اول هفته ای دبستانی ترین احساس من

دلم برای مبصر شدن، برای از خوب، از بد، دلم برای ضربدر و ستاره  ای دبستانی ترین احساس من

دلم برای ترس از سوال معلم، کارت صد آفرین  ای دبستانی ترین احساس من

بیست داخل دفتر با خودکار قرمز و جا کتابی زیر میزها، جا نگذاشتن کتاب و دفتر  ای دبستانی ترین احساس من

دلم برای لیوان‌های آبی که فلوت داشت  ای دبستانی ترین احساس من

دلم برای زنگ تفریح، برای عمو زنجیر باف بازی کردن ها، برای لی‌لی کردن  ای دبستانی ترین احساس من

دلم برای دعا کردن برای نیامدن معلم، برای اردو رفتن ای دبستانی ترین احساس من

برای تمرین های حل نکرده و اضطراب آن ای دبستانی ترین احساس من

دلم برای رومه دیواری درست کردن برای تزئین کلاس  ای دبستانی ترین احساس من

برای دوستی هایی که قد عرض حیاط مدرسه بود، برای خنده های معلم و عصبانیتش برای کارنامه…. ای دبستانی ترین احساس من

نمره انضباط، برای مهر قبول خرداد  ای دبستانی ترین احساس من

دلم برای خودم، دلم برای دغدغه و آرزو هایم، دلم برای صمیمیت سیال کودکی ام  ای دبستانی ترین احساس من

تنگ شده ای دبستانی ترین احساس من

نمی دانم کدام روز در پشت کدام حصار بلند، کودکی ام را جا گذاشتم کسی آن سوی حصار نیست کودکی ام را دوباره به طرفم پرتاب کند؟ 

 


استاد مرتضی مطهری رحمه الله در تعریف شادی می نویسد:

سرور، حالت خوش و لذت بخشی است که از علم و اطلاع به اینکه یکی از اهداف و آرزوها انجام یافته یا انجام خواهد یافت، به انسان دست می دهد و غم و اندوه، حالت ناگوار و دردناکی است که از اطلاع بر انجام نشدن یکی از هدف ها و آرزوها به انسان دست می دهد.


شاد بودن، یکی از نیازهای اساسی و تأثیرگذار در زندگی آدمی است که پیشوایان دین عنایت ویژه ای به آن داشتند. به همین دلیل، خود نیز با چهره ای گشاده با مردم برخورد می کردند. استاد مطهری در این باره می نویسد:

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

اینجا همه چی هست رمز ارزها تخفیف دونی اخبار روز تکنولوژی ، صنعت ، فلزات شامل میلگرد و ورق و اخبار علمی و ...گ تخفیفان فیلم همه چی موجوده